Modny Kraków

Zwycięstwo w wojnie polsko-bolszewickiej odrodzonego po długiej niewoli państwa było możliwe dzięki zjednoczeniu całego społeczeństwa do walki z „nawałą bolszewicką”, porzuceniu przez elity rządzące podziałów, a przede wszystkim dzięki niezwykłemu męstwu, poświęceniu i przelanej krwi żołnierza polskiego. Na wystawie prezentowane są plakaty z okresu wojny polsko-bolszewickiej, ilustrujące jej grozę, tworzone przez wybitnych polskich artystów – Edmunda Bartłomiejczyka, Zygmunta Kamińskiego, Felicjana Szczęsnego Kowarskiego, Zdzisława Gedliczkę, Józefa Mehoffera, Józefa Ryszkiewicza, Kamila Mackiewicza i Karola Homolacsa. Zostaną one zestawione z propagandowymi plakatami radzieckimi autorstwa wybitnych rosyjskich twórców, między innymi Włodzimierza Majakowskiego i Dimitrija Moora. Na wystawie przedstawione jest także życie frontowe w rysunkach i grafikach wykonanych przez uczestnika walk Wiktora Gutowskiego wraz z naszkicowaną przez niego wizją artystyczną Bitwy Warszawskiej, a także obrazy Jerzego Kossaka i Jerzego Jełowickiego. Uzupełnieniem ekspozycji będą dokumenty z epoki, odznaczenia i odznaki nadawane za wojnę polsko-bolszewicką, oryginalne umundurowanie i wyposażenie żołnierza polskiego z tego okresu oraz broń. *** „Zasadnicze znaczenie polskiego zwycięstwa nie ulega najmniejszej wątpliwości; gdyby wojska sowieckie przełamały opór armji polskiej i zdobyły Warszawę, wówczas bolszewizm ogarnąłby Europę Środkową, a być może, przeniknąłby i cały kontynent”. Edgar Vincent D’Abernon Kurator i koordynator – Piotr Wilkosz Asystentka koordynatora – Olga Pawlak Projektant aranżacji – Magdalena Bujak Wystawa 1920. Cud Wisły Wystawa czynna: 24 lipca – 29 listopada 2020 Kamienica Szołayskich im. Feliksa Jasieńskiego pl. Szczepański 9, 31-011 kraków Wystawa organizowana z okazji obchodów 100 – rocznicy bitwy warszawskiej

W Dworze w Jabłoniowym Sadzie w Grzymałowie (12 km na wschód od Miechowa) 29 sierpnia b.r. o godz. 17.00 zostanie otwarta wystawa lalek porcelanowych ze zbiorów kolekcjonerki Teresy Waydowicz. Będzie udostępniona dla zwiedzających od 30 sierpnia do końca września. Lalki porcelanowe zbierane od ponad 30 lat przez panią Teresę Waydowicz tworzą imponującą kolekcję. Liczy ona już około 1400 eksponatów. Uzupełnieniem zbiorów są również mebelki, wózki, powozy, huśtawki, a także mnóstwo drobniejszych detali. Kolekcja gościła już na kilku wystawach w Polsce, czeka również na jakieś stałe miejsce do ekspozycji. Wszystkie zgromadzone lalki zachowały oryginalne stroje, niektóre są wyposażone w pozytywki i mają ruchome części. Wśród lalek są takie rarytasy jak lalka z przełomu XIX i XX wieku wykonana w manufakturze najsłynniejszego twórcy Armanda Marseille’a, a także dzieła wyprodukowane przez działającą od 1964 roku w Pensylwanii firmę Franklin Mint. W kolekcji nie ma dwóch identycznych obiektów. Każda lalka jest inna, ma strój, fryzurę i makijaż dopasowane do postaci czy epoki jaką ma reprezentować, to dlatego, że choć głowy lalek często powstają z tej samej matrycy to wykańczane są ręcznie, jak małe dzieła sztuki. Jedne mają „dorosłe” proporcje, inne znów bardziej przypominają dzieci. Lalki można pogrupować tematycznie, np. te w strojach ślubnych, księżniczki, czarownice, czy też w ubraniach regionalnych, a także lalki muzykujące. Każda z nich ma swoją historię i chętnie się nią podzieli z Wami na tej wystawie. Wystawa lalek porcelanowych ze zbiorów kolekcjonerki Teresy Waydowicz Dwór w Jabłoniowym Sadzie w Grzymałowie k/Miechowa Wystawa czynna od 30 sierpnia do 30 września 2020 Zwiedzanie od środy do niedzieli w godzinach 11.00 – 18.00. Organizatorzy zapraszają zarówno dorosłych jak i dzieci oraz młodzież szkolną. Zgłoszenia grup zwiedzających pod numerami telefonów: 785 179 919, 609 612 044. Organizacja: Fundacja im. Władysława Żeleńskiego. Współorganizacja – Starostwo Powiatowe w Miechowie oraz Gmina Słaboszów.

Boris Bućan to światowej sławy chorwacki artysta i projektant plakatów, twórca obrazów mówiących głośniej niż słowa. Międzynarodowe Centrum Kultury zaprasza na wystawę ukazującą szeroki wachlarz niezwykłego kunsztu oraz prac, które zapiszą się w pamięci wizualnej wielu pokoleń. W ramach programu kulturalnego towarzyszącego przewodnictwu Chorwacji w Radzie Unii Europejskiej, MCK wraz z chorwackim Ministerstwem Kultury i Muzeum Sztuki Współczesnej w Zagrzebiu prezentują po raz pierwszy w Polsce prace wybitnego chorwackiego plakacisty Borisa Bućana, powstałe w latach 80. XX w., wchodzące obecnie w skład wielu kolekcji muzealnych na całym świecie. Malarz i grafik, uważany za jednego z pierwszych artystów chorwackich, już pod koniec lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku skierował się zarówno ku sztuce publicznej, jak i wykreował jugosłowiański pop art. Do historii przeszły uliczne akcje Bućana w centrum Zagrzebia (takie jak malowanie chodnika i umieszczanie kolorowych obrazów na ulicach) jako wyraz buntu przeciw wpisywaniu sztuki w skostniały system galeryjno instytucjonalny i traktowaniu jej niczym towar, co niewątpliwie współgrało z jugosłowiańskim gospodarczym boomem i fascynacją konsumpcyjnym zachodnim blichtrem. Szczególnie w tworzonych już od lat siedemdziesiątych plakatach artysta wypracował swój swoisty i rozpoznawalny styl. Mocne, wyraziste formy, jaskrawe kolory, geometryzacja i multiplikacja motywów układających się w przyciągające oko – czasem wręcz psychodeliczne – wzory, wykorzystanie komercyjnych, reklamowych tricków sytuuje jego posterową twórczość pomiędzy op artem a pop artem. W projektowaniu plakatów Boris Bućan przedstawił odniesienia do kultury masowej, życia codziennego, a także do wielu historycznych stylów sztuki. Światowy rozgłos przyniósł mu poster zaprojektowany dla chorwackiego Teatru Narodowego w Splicie do baletu Igora Stawińskiego “Ognisty ptak”, którego reprodukcja znalazła się na okładce katalogu wystawy The Power of the Poster w Victoria & Albert Museum w Londynie w 1998 roku. Jego filozofia opierała się na tworzeniu plakatów w duchu konceptualizmu, wykorzystujących fotografie ogólnie znanych tematów, obrazy z kultury masowej, kreskówki, postacie ludzkie, twarze, zwierzęta oraz media językowe. Bućan celowo wytwarzał „dźwięki” i badał procesy komunikacyjne w interakcji z opinią publiczną. Upierał się przy ambiwalencji i wieloaspektowemu podejściu, dzięki czemu wprowadzał do swoich plakatów procedury charakterystyczne dla technik malarskich i rysunkowych, tworząc w ten sposób nowy rodzaj przekazu. Z tymi „plakatami” wyszedł na ulicę, która stała się jego galerią i przyciągnęła uwagę szerokiej publiczności. Aby zostawić jak najwięcej miejsca dla obrazu, całkowicie zmarginalizował informacje, dla których powstał sam plakat. Wkrótce oddzielenie obrazu od tekstu, przeniesienie słów, informacji na marginesy, przekształcając je w rodzaj ramy dla obrazu, stało się czymś w rodzaju „podpisu” Bućana, jego unikalnego znaku identyfikacyjnego. Na krakowską odsłonę twórczości Borisa Bućana składa się seria szesnastu najbardziej znanych posterów teatralnych z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku. Będzie ją można bezpłatnie zwiedzać w średniowiecznych piwnicach Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie od 2 lipca do 16 sierpnia 2020 roku. KURATORKI WYSTAWY: Kristina Bonjeković Stojković (MSU), Monika Rydiger (MCK), Karolina Wójcik (MCK) Wystawa przygotowana we współpracy z Ministerstwem Kultury Republiki Chorwacji w ramach programu kulturalnego przewodnictwa Chorwacji w Radzie Unii Europejskiej (styczeń–czerwiec 2020 roku). Plakaty pochodzą z kolekcji Muzeum Sztuki Wspołczesnej w Zagrzebiu (MSU).

Wędrujący spektakl uliczny, przedstawienie inspirowane twórczością poetycką T.S. Eliota. Świat Peregrinusa, to cywilizacja “cyfrowa” – smutna, przerażająca i groteskowa, z dominującą religią – konsumpcją. My wydrążeni ludzie My chochołowi ludzie Razem się kołyszemy Głowy napełnia nam słoma. Nie znaczy nic nasza mowa Kiedy do siebie szepczemy… Kształty bez formy, cienie bez barwy Siła odjęta, gesty bez ruchu. Eliot Thomas Stearns (przekład: Czesław Miłosz) Spektakl pokazuje jeden dzień z życia człowieka XXI wieku. Współczesny Everyman, którego życie “zawieszone” jest pomiędzy Domem a Pracą w korporacji “drogę przez życie” identyfikuje z “drogą do pracy”. Peregrynacja w poszukiwaniu sensu jawi się jako mozół dnia powszedniego, odarty z duchowości, miłości i piękna. Świat Peregrinusa, to cywilizacja “cyfrowa” – smutna, przerażająca i groteskowa, z dominującą religią – konsumpcją. Domem Peregrinusa XXI w. jest witryna sklepu. Mobilny charakter przedstawienia eksponuje perypetie bohatera w różnych kontekstach przestrzeni miejskiej. Homo Peregrinus to sformatowana jednostka ludzka, odarta z uczuciowości, przewidywalna i pozbawiona indywidualnych cech. W świecie, gdzie życie tak naturalnie łączy się z życiem, gdzie kwiat nawet w powiewie wiatru łączy się z innymi kwiatami, gdzie łabędź zna wszystkie łabędzie, tylko ludzie budują sobie samotność. Antoine de Saint-Exupéry Przedstawienie bez tekstu, z ilustracją muzyczną (kompozycje wielu autorów muzyki filmowej i popularnej, klasyki, rapu i pop). …I tak się właśnie kończy świat I tak się właśnie kończy świat I tak się właśnie kończy świat Nie hukiem ale skomleniem… T.S. Eliot (przekład: Czesław Miłosz) Spektakl prezentowany był w Anglii, Chinach, Chorwacji, we Francji, w Gruzji, Hiszpanii, Iranie, Japonii, Kanadzie, Korei, na Litwie, w Niemczech, Rosji, Rumunii (nagroda Tony’ego Bulandra dla najlepszego spektaklu ulicznego na Babel Fast w Targoviste 2016), USA, we Włoszech oraz w wielu miastach Polski. Zdjęcia: Monika Kozłowska, Bartek Cieniawa Peregrinus Premiera: maj 2015 Scenariusz, opracowanie muzyczne, reżyseria: Jerzy Zoń Koncept masek: Spitfire Company Projekt masek: Joanna Jaśko-Sroka Scenografia, kostiumy: Joanna Jaśko-Sroka Ruch, choreografia: Eryk Makohon Wykonawcy: Karolina Bondaronek, Paulina Lasyk/Agata Łabno, Grażyna Srebrny-Rosa/Dorota Wacek, Justyna Wójcik, Marta Zoń/Monika Daukszo, Sławek Bendykowski/Marcin Dąbrowski, Bartek Cieniawa, Paweł Monsiel/Krzysztof Tyszko, Michał Orzyłowski/Krzysztof Cybulski Spektakle lipiec – sierpień 2020, Kraków czwartek 23 lipca 17:00, Rynek Główny piątek 24 lipca 21:00, Rynek Główny wtorek 11 sierpnia 18:00, Rynek Główny środa 12 sierpnia 18:00, Rynek Podgórski wstęp wolny  

Portret Mikołaja Reja w drzeworycie z krakowskiego wydania Zwierzyńca z 1574 r. oraz popiersie Adama Mickiewicza w litografii z warszawskiej edycji Poezji z 1833 r. – te i inne portrety ludzi pióra można obejrzeć na wystawie poświęconej wizerunkom autorów i ich dziełom. Na wystawie prezentowane są 73 stare księgi, 5 atlasów i 14 map ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie, wydane od początku XVI do XIX stulecia włącznie. Na kartach ksiąg pokazane zostały portrety pisarzy, poetów i uczonych z różnych krajów Europy oraz z Polski, tworzących od starożytności po wiek XIX. Są wśród eksponowanych obiektów dzieła twórców znanych i podziwianych do dziś, takich jak wielcy epicy starożytnej Grecji i Rzymu Homer i Wergiliusz, ale są też prace, które – podobnie jak nazwiska ich autorów – w powszechnej świadomości uległy zapomnieniu. Czy pamiętamy twarze, bądź późniejsze wyobrażenia wizerunków, choćby tych najsławniejszych autorów, których wpływ na rozwój literatury, nauki i kultury czy religię był bezsprzeczny? Warto popatrzeć na ludzi parających się zawodowo piórem, poetów, pisarzy, świętych kościoła katolickiego i wielkich reformatorów religijnych, wybitnych uczonych z różnych dziedzin – astronomów, historyków, geografów i kartografów, medyków, podróżników. Patrząc na drzeworyty, miedzioryty, akwaforty i litografie z wizerunkami, próbujemy odnaleźć ukrytą w nich prawdę o twórcach oraz czasach, w których żyli i pisali. Sportretowani autorzy ukazani są nie tyle przez pryzmat swoich dzieł, ile przede wszystkim poprzez swoją fizyczność, odzwierciedlającą ich rzeczywisty lub imaginacyjny wygląd. Często przedstawienia te uzupełniane były dodatkowymi danymi biograficznymi, jak choćby wiek portretowanego, bądź wierszami sławiącymi wielkość dokonań autora, zaś dołączony do wizerunku przedmiot symbolizował jego profesję, a herb świadczył o szlacheckim pochodzeniu. Niekiedy podobizny twórców odnajdujemy na ozdobnych kartach tytułowych, na przykład przedstawione w medalionie popiersie sławnego włoskiego poety Torquato Tasso, wieńczące architektoniczne obramowanie tytułu pięknej edycji jego poematu Jerozolima wyzwolona z 1590 r. Niektóre ryciny ukazują autora dzieła podczas pracy, na przykład Erazma z Rotterdamu, sławnego niderlandzkiego humanistę, piszącego gęsim piórem w otoczeniu ksiąg, czy Jacoba de Wilde, holenderskiego kolekcjonera monet, gemm i medali starożytnych żyjącego w XVII i na początku XVIII w., przedstawionego z numizmatami w dłoni na tle biblioteki. Stare księgi to nie tylko materialne efekty twórczości różnych autorów, pomniki ich myśli, dokonań i odkryć po raz pierwszy przedstawione w druku. To niekiedy również możliwość bliższego poznania postaci twórców. Suche dane biograficzne zyskują twarz swojego bohatera, w którą możemy spojrzeć dzisiaj także i my. Kurator i koordynator wystawy: Iwona Długopolska Wizerunki ludzi piszących – autorzy i ich dzieła Wystawa czynna: 14.01 – 30.08.2020 Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego ul. Piłsudskiego 12, Kraków, Biblioteka, Gabinet Kartograficzny