Łagiewnickie cmentarze

W Łagiewnikach znajdują się dwa najmniejsze cmentarze Krakowa: cmentarz zakonny Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia oraz cmentarz wojenny nr 384 z okresu I Wojny Światowej.

Cmentarz zakonny sióstr Matki Bożej Miłosierdzia osłania swoją potężną bryłą, wzniesiony według projektu Witolda Cęckiewicza, kościół Bożego Miłosierdzia. Zanim w latach 1999-2002 powstała bazylika, cmentarzyk ten wtopiony był w pejzaż przyklasztornego ogrodu. Dzisiaj, pomimo że znajduje się w sąsiedztwie olbrzymiej budowli, zachował kontemplacyjną, zaciszną atmosferę.

Otoczony wysokim murem, ocieniony drzewami ilustruje maksymę: memento mori. 7 października 1938 została na nim pochowana, we wspólnym grobie, siostra Faustyna Kowalska. Dopiero 25 listopada 1966 przeniesiono z tego miejsca jej doczesne szczątki do kaplicy Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach. Odwiedzający mogą dziś zobaczyć tutaj zaledwie kilka równych rzędów prostych grobów, które niczym się od siebie nie różnią oraz groby mogiły wspólne.

W centralnym miejscu cmentarza, pod rozłożystym drzewem stoi krzyż – zawsze płoną pod nim znicze pozostawione przez pielgrzymów odwiedzających Sanktuarium.

***

Cmentarz wojenny, znajdujący się przy ul. Siostry Faustyny, został założony w 1914 roku. Zaprojektował go Hans Mayr – niemiecki architekt i inżynier, porucznik, uczeń słynnego Ottona Wagnera z Wiednia. Było to w czasach kiedy w budynkach gospodarczych klasztoru armia austro-węgierska zorganizowała wojskowy szpital epidemiologiczny, działający od sierpnia 1914 do grudnia 1918.

Miejsce ostatniego spoczynku na utworzonym cmentarzu znajdowali ci pacjenci, którym nie udało się wrócić do zdrowia. Łącznie zostało tutaj pochowanych 266 żołnierzy piętnastu różnych narodowości. Dziś odwiedzając cmentarz nie poznamy już ich imion, dat urodzenia ani śmierci. Z dawnych grobów niewiele zostało, znicze palą się więc na trawie i rozrzuconych z rzadka kamiennych pozostałościach mogił.

O pochodzeniu z początków XX wieku przypomina zabytkowa brama i stojący w centralnym miejscu drewniany krzyż, który choć współczesny, to wykonany został według projektu Mayra. Nad żołnierskimi mogiłami niczym parasol, rozpościerają swe gałęzie stare drzewa. Za nimi rozświetla mrok iluminowany kościół Bożego Miłosierdzia. (B)