Wystawa “Fale bardzo długie” Magdaleny Lazar w Galerii Szara Kamienica

Fundacja Grey House zaprasza w dniach 3 – 19 października 2014 do galerii sztuki współczesnej Szara Kamienica na wystawę zatytułowaną “Fale bardzo długie” prezentującą prace krakowskiej artystki Magdaleny Lazar.

Konspekt wystawy, której kuratorką jest Marta Kudelska skonstruowany jest w oparciu fale FLV (/ang. VLF – Very low frequency/ fale bardzo długie) i niezbyt dobrze znane własności drzew, które są – jak sie okazuje – doskonałymi transmiterami tych fal na zasadzie gigantycznego walkie-talkie. FLV w wyniku niskiego tłumienia i dużej dyfrakcji rozchodzą się na duże odległości za pomocą fali powierzchniowej. Ulegają również odbiciu od najniższych warstw jonosfery o bardzo niskiej gęstości elektronowej i praktycznie nie wnikają dalej. Zasięg fal bardzo długich jest olbrzymi i wynosi, zarówno w dzień i w nocy, kilka tysięcy kilometrów. Prace zainspirowane są badaniami prowadzonymi przez generała George’a Owena Squire’a nad naturalną bezprzewodową siecią i wykorzystywaniem drzew jako przekaźników.

O wystawie opowiada kuratorka Marta Kudelska:

Kiedy w latach 20 ubiegłego wieku generał George’s Owen Squire prowadził badania nad naturalną siecią bezprzewodową, nikt z jemu współczesnych nie podejrzewał, że wykorzysta do tego drzewa. Owen odkrył w ich wewnętrznej strukturze niezwykłą właściwość polegającą na przewodzeniu fal bardzo długich (VLF). Owe fale w wyniku bardzo małego tłumienia i dużej dyfrakcji rozchodzą się na znaczne odległości za pomocą fali powierzchniowej. Prawie wiek po tych wydarzeniach, Magda Lazar poznała leśnika, który opowiedział jej niezwykłą historię. Podczas jednej z wypraw w Bieszczady, wraz z grupą przyjaciół wwiercił się w korę drzewa. Jakież było jego zaskoczenie, gdy po wpuszczeniu w otwór mikrofonu, zamiast korników, pulsujących soków usłyszał na odludziu utwór popularnej piosenkarki.

Magda Lazar zaczyna swoją pracę właśnie od dźwięku, a dokładniej od przytoczonej tu historii. Zmysł słuchu w naszych czasach został zdominowany przez wszechogarniający huk. Miasto pulsuje najróżniejszymi dźwiękami: szumem, piskiem, gwarem. Coraz częściej uciekamy przed nimi, jednak wraz z ich brakiem zaczynamy czuć niepokój. Nowy cykl Magdy Lazar zogniskowany jest wokół niemożliwych do uchwycenia przez ludzkie ucho dźwięków. Artystka kieruję naszą uwagę w stronę historii nieprawdopodobnych, jednak niezwykle współczesnych. Obecnie na znaczeniu zyskują coraz bardziej niezwykłe eksperymenty, tajemnicze projekty badawcze, przez które “drzewa anteny” odkryte przez Owena zyskują na aktualności. Magda Lazar przywołując tę historię dotyka tego, co nawet współcześnie wydaje się futurologiczną wizją świata, który dopiero ma nadejść.

Podobnie jak kołysanie drzew, czy to łagodne, czy targane mocnym wiatrem, prace Lazar wprowadzają widza w osobliwy stan. Korony drzew falują na tle nieba. Gdzieś w oddali słychać cichy trzask spadających gałęzi. Nasze zmysły wyostrzają się, powoli zaczynają rejestrować to, co do tej pory stanowiło jedynie cichy szmer. Dłoń mimowolnie kieruje się w stronę chropowatej kory drzewa. Jest tylko to, co słychać.

Magdalena Lazar ur. 1986 w Rudzie Śląskiej, mieszka i pracuje w Krakowie. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, broniąc dyplom ze specjalizacji Obrazowanie Cyfrowe w pracowni prof. Waldemara Węgrzyna. W latach 2010 – 2011 studiowała na Universität der Künste (pracownia Christiane Möbus ) w Berlinie. Laureatka 3. edycji Konkursu Fundacji Grey House. Tworzy głównie video, instalacje, animacje i fotografie. W swoich pracach podejmuje próbę symulacji rzeczywistości, która jest potencjalnie możliwa. Tropi i sama kreuje ślady obecności człowieka, przetwarza to, co już znamy. W utworach wideo interpretuje teorię, mówiącą, że kultura jest wytworem natury i jako taka inspiruje, przetwarza i wymusza kolejne transformacje samej siebie.